Σάββατο 12 Απριλίου 2014

Έξοδος στις αγορές, όπως λέμε έξοδος του Μεσολογγίου;

Μεγάλη ανακούφιση και πατριωτική υπερηφάνια αισθάνθηκαν όλοι οι Έλληνες από την επιβεβαίωση της εξόδου της Ελλάδας στις αγορές για δανεισμό*. Κυβερνητικοί ιθύνοντες σηματοδοτούν το τέλος του μνημονίου και φιλοκυβερνητικοί κύκλοι βελάζουν πανηγυρίζοντας τις επιτυχίες των Αντώνη Σαμαρά, Βαγγέλη Βενιζέλο και Γιάννη Στουρνάρα. Φυσικά η επιτυχία είναι συλλογική: κυβέρνηση, κομματικά επιτελεία, ΜΜΕ, δυνάμεις ασφαλείας, γαλάζια και πράσινα παιδιά που έβαλαν πλάτες σε συνδικάτα και κομματικές νεολαίες. Τους αξίζει λοιπόν να μοιραστούν και τα 450 εκ. που υποσχέθηκε ο πρωθυπουργός από το πρωτογενές πλεόνασμα.

Ίσως σε ένα παράλληλο σύμπαν να έπρεπε όντωνς να πανηγυρίσουμε. Όχι όμως εδώ, όχι τώρα.

Ακόμα κι αν το μνημόνιο ήταν απλώς μια θεσμική δανειοδότηση με αντάλλαγμα τη λήψη συγκεκριμένων πολιτικών, δεν θα είχε τελειώσει. Από κύκλους της Γερμανίας και του ΔΝΤ ακούγονται ψίθυροι για χρηματοδοτικό κενό της Ελλάδας τη διετία 2014-16 ύψους 16 δισεκατομμυρίων. Αυτό φυσικά δεν μπορεί να καλυφθεί από τις αγορές, καθότι θα υπερδιογκώσει το δημόσιο χρέος. Επομένως αν αγαπήσατε την τρόικα, είστε πολύ τυχεροί γιατί δεν θα την αποχωριστείτε σύντομα. Αναμενόμενο είναι βέβαια σε αντάλλαγμα της νέας αυτής χρηματοδότησης να παρθούν νέα επώδυνα οικονομικά μέτρα. Μάλιστα οι πανηγυρικές ακροβασίες του Σαμαρά πιθανώς να σημάνουν μια τεράστια σπατάλη για τα ταμεία του κράτους, την ίδια στιγμή που για να βγει το πρωτογενές πλεόνασμα, αυτό αθέτησε πολλές από τις οικονομικές του υποχρεώσεις (φυσικά όχι στους δανειστές, θεός φυλάξοι!). Αυτό βεβαίως μόνο κακό δεν είναι για κάποιους, γιατί σημαίνει πως ενδεχόμενη κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ μετά από καλοκαιρινές εκλογές θα είναι άφραγκη.

Το ακόμα χειρότερο βέβαια είναι ότι παγιώνεται η κατάσταση που οδήγησε στο μνημόνιο, κι ότι δεν δικαιολογείται καμία αισιοδοξία. Η χώρα είναι φορτωμένη με ένα τρισθεόρατο χρέος, αυτή τη φορά απέναντι στην ΕΕ και το ΔΝΤ και όχι σε ιδιώτες, έχοντας παραιτηθεί από κάθε δικαίωμα ασυλίας και με το μεγαλύτερο μέρος αυτού να μην υπάγεται στην αρμοδιότητα των ελληνικών δικαστηρίων. Η οικονομία είναι ρημαγμένη μετά από 5 συνεχή χρόνια ύφεσης. Η ανεργία αγγίζει το 30% και το 1/4 του πληθυσμού ζει κάτω από τα όρια της φτώχειας. Μονιμοποιείται μια κατάσταση τριτοκοσμικοποίησης της ελληνικής οικονομίας κι επίτασης της κάθε μορφής εξάρτησής της από το εξωτερικό. Η ίδια η Μέρκελ δήλωσε ξεδιάντροπα πως οι νέοι της Ελλάδας πέρασαν δύσκολα κι ότι... θα συνεχίσουν να περνάνε δύσκολα. Είναι τουλάχιστον ειλικρινές, όταν τους περιμένει η ανεργία ή η μετανάστευση. Ακόμα λοιπόν κι αν βγαίναμε από το "μνημόνιο", η κατάσταση καθόλου δεν θα καλυτέρευε.

Σε αυτό το πλαίσιο αξίζει να δούμε ποιόν συμφέρει η έξοδος για δανεισμό στις αγορές, καθώς ο οικονομικός της αντίκτυπος στα ταμεία του κράτους είναι 750.000.000 επιπλέον έξοδα από τους τόκους του νέου δανείου (από 3 δις που θα δανειστούμε με το επιτόκιο στο 4,95%). Τα περί αναπτέρωσης της αξιοπιστίας είναι τρίχες κατσαρές. Όλοι οι σημαντικοί άρα και σοβαροί επενδυτές γνωρίζουν την κατάστση της χώρας και δεν τσιμπάνε από φτωχές κινήσεις εντυπωσιασμού.

Στην πραγματικότητα, ο μόνος που ευνοείται είναι η κυβέρνηση Σαμαρά που έχει να πλασάρει ένα θετικό μαντάτο για την Άνοιξη του 2014 και δη ενόψει των διπλών εκλογών που έρχονται. Κι αυτό συνδέεται με το ευρύτερο έλλειμμα οράματος της άρχουσας τάξης και των ιδεολογικοπολιτικών της συνοδοιπόρων (ακροδεξιά, κεντροδεξιά, κέντρο) άρα και  στην περίπτωσή μας: των λαγών της στον κυβερνητικό θώκο, τη Νέα Δημοκρατία και το Βενιζέλο.

Κάποτε λοιπόν είχε να προτάξει το όραμα της Ελλάδας των 2 ηπείρων και των 5 θαλασσών, έπειτα την ισχυρή ευρωπαϊκή Ελλάδα του ευρώ. Σήμερα τίποτα. Για την ακρίβεια ζούμε ακριβώς την τραγική διάψευση της υπόσχεσης ότι η ευρωπαϊκή πορεία θα σήμαινε ευημερία και ισχύ. Αντίστοιχα δεν υπάρχει ένα νέο σχέδιο-όραμα να ταχθεί στον ελληνικό λαό. Μόνο εκβιασμοί-εκφοβισμοί, ψίχουλα στα γαλάζια και πράσινα παιδιά και ... μηνιαία πυροτεχνήματα. Στην τελευταία κατηγορία εντάσσεται λοιπόν η επώδυνη αυτή έξοδος στις αγορές, πλάι στη σύλληψη των ηγετικών στελεχών της Χρυσής Αυγής, την προεδρεία της ΕΕ και το "πρωτογενές πλεόνασμα".

Απέναντι σε αυτήν την αφασία η μείζων αριστερά (ΚΚΕ-ΣΥΡΙΖΑ) διστάζει να αρθρώσει έναν πραγματικά ριζοσπαστικό επιθετικό λόγο. Ένα λόγο αποκάλυψης των αντιφάσεων της υφιστάμενης πολιτικής και των υποκειμένων που άμεσα ή έμμεσα την εξυπηρετούν κι εκφράζουν. Ένα λόγο που θα προτείνει ένα εναλλακτικό μεταβατικό πρόγραμμα για μια άλλη χώρα: οικονομικά, πολιτικά, κοινωνικά. Δίχως νταβατζήδες εντό κι εκτός συνόρων. Και αφού λοιπόν ο μεν ΣΥΡΙΖΑ αντ' αυτών τραβάει όλο και πιο δεξιά και το δε ΚΚΕ παλεύει να κρατήσει το μαγαζί περιμένοντας τη δευτέρα παρουσία της λαϊκής εξουσίας, ο κλήρος πέφτει στην εκτός κοινοβουλίου αριστερά και δη το Σχέδιο Β και την Ανταρσύα που πρέπει επιτέλους να αναλάβουν τις ευθύνες τους.


* Ανάδοχοι του επικειμένου δανείου σύμφωνα με δημοσιεύματα θα είναι οι εξής:
  • Bank of America Merill Lynch,
  • Goldman Sachs,
  • HSBC,
  • Deutsche Banκ,
  • JP Morgan και
  • Morgan Stanley
Τελικά οι περίφημες αγορές μήπως δεν είναι τόσο υπερβατικές ή απρόσωπες;
Θα μεταφερθείτε στη νέα σελίδα σε

Δευτερόλεπτα
Από το Blogger.

Θεματικές:

___________________

___________________

___________________

___________________

___________________

___________________

___________________